Ακατάσχετη φλυαρία! Προεκλογικά λογύδρια, φαντασιακά σενάρια κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των χρηματοδοτούμενων μέσων και των υπαλλήλων τους! Μακέτες έργων όπως τους πλαστικούς Παρθενώνες που προσκυνούσε ο Λιγνάδης ενώπιον των προσώπων που τον διόρισαν στο Εθνικό Θέατρο, «ανάπτυξη» γιαλαντζί με διαφόρων ειδών «καλάθια» και «κουπόνια»! «Επενδυτές» και «παράγοντες» τύπου Φουρθιώτη και Κοκλώνη που στηρίζονται εκβιάζοντας και εκβιαζόμενοι!
Χορός εκατομμυρίων από στημένες μπίζνες όπου το χρήμα πάει κι έρχεται ενδεδυμένο τον μανδύα των αναπτυξιακών επιχορηγήσεων των funds, διαπλεκόμενοι «θεσμοί» επιτηρητές της διαφθοράς και πολιτικοί που στήνουν κακόγουστες φιέστες με κομπάρσους δεκάδες κομματόσκυλα ως ντεκόρ σε «συνεστιάσεις» και «περιοδείες» όπου ο μεγάλος «αρχηγός» θα χαιρετά και θα χαριεντίζεται αυτάρεσκα επιβεβαιώνοντας πόσο μεγάλη γοητεία ασκεί στους παραληρούντες θιασώτες του κομματικού μπουλουκιού!
Και μην ξεχάσουμε τα «δώρα» ως ένδειξη αφοσιώσεως και υποταγής στον μεγάλο αρχηγό! Αν βρίσκεται στην Κρήτη μαχαίρια και κεφαλομάντηλα, αν είναι στην Ήπειρο γκλίτσα και τσαρούχια, αν είναι στην Θεσσαλονίκη τρίγωνα Πανοράματος κλπ. Ο μεγάλος «αρχηγός» ως Αφρικανός φύλαρχος τα παραλαμβάνει σκορπίζοντας αφειδώς ευφυολογήματα και υποσχέσεις για ακόμα καλύτερες μέρες, ενώ οι παρατρεχάμενοι βαστάζοι πανευτυχείς βρίσκουν επιτέλους κάποιο νόημα στην ζωή τους.
Όσο οδεύουμε προς την ημέρα που οι πολίτες αφελώς πιστεύουν ότι θα εκφραστούν δια της ψήφου τους, ενώ στην πραγματικότητα θα επιβεβαιώσουν πόσο καλοί «υπήκοοι» είναι, πολλοί από εμάς θα έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα σπάσουμε το απόστημα του παρακράτους που λειτουργεί στην Ελλάδα παράλληλα με το κράτος. Αγνοούμε πως οι μηχανισμοί του είναι αρκετά ισχυροί και αυτό το κωμικοτραγικό της ελληνικής πολιτικής-κομματικής πραγματικότητας είναι διαρθρωμένο δεκαετίες πριν και βέβαια ακριβοπληρωμένο.
Λυπάμαι τα παιδιά μας που τους μιλήσαμε υποκριτικά για «αξιοκρατία» για«ελευθερία» και «ελευθεροφροσύνη» κι αυτά διαπιστώνουν πως καλούνται να σταδιοδρομήσουν στο κράτος των Λιγνάδηδων, των Φουρθιώτηδων και πάσης φύσεως Πάτσηδων και Κοκλώνειων «επενδυτών» που ως παράσιτα της κοινωνίας θα στέλνουν στο περιθώριο κάθε υγιή πολίτη. Θα παρακολουθούν τις φιέστες για «την Παιδεία που αλλάζει» και την Υπουργό της αυτής «Παιδείας» να ποζάρει με ρασοφόρους την ίδια στιγμή που πλημμυρίζουν αμφιθέατρα και καταρρέουν οι οροφές τους!
Σε αντίθεση με τα κομματόσκυλα ντεκόρ σε κομματικές φιέστες, επιμένω στο ρεφρέν του Βασίλη: «Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία, εγώ κρατάω την ουσία κι «ονειρεύομαι…».
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
