Φιλολογική ημερίδα και συνεστίαση, διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης (Euarce) στην Παιανία, προς τιμήν της εκλογής του καθηγητή Χριστόφορου Χαραλαμπάκη, στην έδρα Γλωσσολογίας της Ακαδημίας Αθηνών.
Την ημερίδα χαιρέτησαν ο δήμαρχος Παιανίας Ισίδωρος Μάδης, ο πρέσβης ε.τ. – μεταφραστής λογοτεχνίας Δημήτρης Ηλιόπουλος, ο πρόεδρος του μουσείου της πόλεως των Αθηνών Αντώνης Βογιατζής, ο γνωστός λαογράφος Γιάννης Πρόφης και μίλησε ο ποιητής Ευάγγελος Ανδρέου για τη σημαντική παρουσία στα γράμματα και την ακριβή σημασία της ακαδημαϊκής αναγόρευσης του τιμώμενου καθηγητή σημειώνοντας με νόημα ότι «παρόμοιες επιλογές από πλευράς των επιστημονικών ιδρυμάτων προσθέτουν και στα ίδια αντάξια της αποστολής τους φήμη και κύρος».
Στη συνέχεια,ο κ. Χαραλαμπάκης, αφού ευχαρίστησε το Διοικητικό συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης και την ομήγυρη των παριστάμενων, αναφέρθηκε με τη σεμνότητα που χαρακτηρίζει τους γνήσιους πνευματικούς ανθρώπους, στην επιστημονική πορεία και διακονία του, τόσο στον καθαρώς ερευνητικό τομέα της Γλωσσολογίας όσο και στην εκπαιδευτική-παιδαγωγική του διαδρομή μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους της Ελλάδας και του εξωτερικού. Ο νέος ακαδημαϊκός πρόσφερε στη Βιβλιοθήκη του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης μια σειρά επιστημονικών βιβλίων του, την έκδοση του «Εργο-βιογραφικού Υπομνήματός» του καθώς και το μνημειώδες λεξικογραφικό πόνημά του «Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας», που εξέδωσε η Ακαδημία Αθηνών.
Βιογραφικό
Ο καθηγητής της Γλωσσολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμήμα Φιλολογίας, τομέας Γλωσσολογίας, αναπληρωτής πρόεδρος του τμήματος Σλαβικών Σπουδών του πανεπιστημίου Αθηνών, Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, γεννήθηκε στην Ανατολή Ιεράπετρας το 1948.
Είναι πτυχιούχος (1971) της Φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στα πανεπιστήμια της Κολωνίας και της Χαϊδελβέργης (1972-1976).
Ανακηρύχθηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής σχολής του πανεπιστημίου της Κολωνίας (1976) με τη διδακτορική διατριβή Φθάνω. Συμβολή στη νεοελληνική λεξικογραφία (Phthano. Ein Beitrag zur griechischen Wortforschung, Heidelberg 1976).
Διετέλεσε συντάκτης του Ιστορικού Λεξικού της Ακαδημίας Αθηνών (1977-1983), ειδικός επιστήμονας (1979-1981), έκτακτος καθηγητής (1982) και καθηγητής πρώτης βαθμίδας (1983-1993) στη Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου Κρήτης, απ’ όπου μετακλήθηκε στο Παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του πανεπιστημίου Αθηνών (1993-2000).
Το 1998 η Σύγκλητος της Ακαδημίας Αθηνών τον εξέλεξε ομόφωνα διευθυντή του Κέντρου Συντάξεως του Ιστορικού Λεξικού της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, προτίμησε όμως να παραμείνει καθηγητής πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.
Το 2000 μετακινήθηκε στο τμήμα Φιλολογίας, τομέα Γλωσσολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών.
Το ερευνητικό του έργο κινείται σε τρεις βασικούς άξονες:
– Την αρχαία και νέα ελληνική διαλεκτολογία και ηλεκτρονική λεξικογραφία.
– Τη σχέση γλώσσας και λογοτεχνίας και
– Τη γλώσσα της εκπαίδευσης, με έμφαση στην αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της υψηλής τεχνολογίας.
